eGolubac

U Galeriji moderne umetnosti u Golupcu otvorila se izložba pod nazivom “Totum pro parte” autorke Milice Vesić. Izložbu možete posetiti do 4. aprila radnim danima od 08 do 14 časova.

“Totum pro parte” je latinski izraz koji u prevodu znači “celo za deo” – odnosi se na vrstu sinegdohe.

Kada se koristi u kontesktu jezika, znači da je nešto imenovano po nečemu čiji je samo deo.

“Pars pro toto” ima značenje suprotno od “totum pro parte”. Dakle, “pars pro toto” znači da se deo koristi da opiše celinu. “Totum pro parte” predstavlja seriju radova sa organskim materijalima i “pars pro toto” – njihovim sinegdohama odnosno vizuelnoj zameni, kod kojih postoji logička povezanost.

Prvi deo rada koji nazivam “Totum pro parte” procesualno se razvija na sledeći način. Sakupljam latice cveća koje nađem. Isključivo sakupljam latice cveta biljaka kojima je prošao životni vek. Lokacije na kojima sakupljam biljke su različite-terase,dvorišta i parkovi. Latice izlažem vazduhu kako bi se u potpunosti prosušile. Postavljam ih u kutije dimenzija 18x18cm. Zatim ih klasiram po boji i teksturi. Dobijam vizuelnu skupinu kojom baratam kao jedan od likovnih elemenata u postavljanju celokupne kompozicije. Proces kreće od razlaganja cveta, do sabijanja u kutijice, gde se pravi nova kompozicija koja čini celinu. Celina podseća na makrofotografiju, pa se predstavlja situacija zoom faktora. Dolazi se do rezultata gde se mediji prepliću, pa se objekat – instalacija graniči sa fotografijom i elementima slike.

Drugi deo nazivam “Pars pro toto”. Poces započinjem vizuelnom pretragom preko ‘’Google images’’ pretraživača, na koji ne mogu da utičem i koji automatski pretražuje vizuelno slične rezultate. Prvi deo se u ovom slučaju odnosi na predočavanje drugog dela i postaje deo šire celine. Na ovaj način dolazi se do: kolorističko logično povezanih slika i kolorističko celovitih, ali po sastavu i temi nepovezanih pojmova na slikama. Pretraživačkim procesom se fraktalno šire i povezuju pojmovi, koji nemaju logičku povezanost sa prvobitnim vizuelnim sadržajem. Dakle, izvor slike prepoznat je od strane pretraživača, ali odstupa od njenog prvobitnog značenja pretragom samog kolorita slike. Rezultat predstavlja specifičnu klasu vizuelnih stimulusa za koje se može reći da predstavljaju stimulusne sklopove koje opažamo kao celovite, bez obzira što su date u fragmentiranim, nedovršenim celinama. Čine ih slike sveta, u celovitom njegovom značenju.

Od celine do dela celine i obrnuto.

DOBRODOŠLI NA (NE)SVAKODNEVNU IZLOŽBU !!!